In een boeiende vertoning die doet denken aan de ‘zalmhoeden’ van de orka’s van vorig jaar, zijn mannelijke Australische bultrugdolfijnen gespot met ongebruikelijke hoofddeksels: zeesponzen. 🐬👒 Afbeeldingen gemaakt door wetenschappers van het Department of Biodiversity, Conservation and Attractions (DBCA) voor het Burrup-schiereiland in West-Australië laten deze speelse wezens zien die zichzelf versieren met de ongewervelde dieren in een intrigerend ritueel.
De DBCA suggereert speels op Instagram dat deze sponsselecties dienen als romantische aanbiedingen om partners aan te trekken, net als een boeket bloemen voor mensen. Hoewel het schijnbaar bizar lijkt, lijkt dit gedrag specifiek voor de Australische bultrugdolfijnen (Sousa sahulensis).
Onderzoekers observeerden ze terwijl ze door de Flying Foam Passage in de Dampier-archipel navigeerden met sponzen in verschillende vormen, maten en kleuren trots op hun hoofd. Deze intrigerende trend lijkt beperkt te blijven tot gebieden langs de kust van West-Australië: de Dampier-archipel, de Golf van Exmouth verder naar het zuiden en de Kimberley-regio in het noorden.
Dit is niet de eerste keer dat dolfijnen sponzen gebruiken; het is bekend dat tuimelaars ze gebruiken ter bescherming tijdens het foerageren op de zeebodem. Deze opzettelijke ‘mode’-verklaring, met zijn schijnbare paringsdoel, lijkt echter uniek voor deze West-Australische bultrugdolfijnen.
Wat de fascinatie verder vergroot, is de relatief recente erkenning van de Australische bultrugdolfijn als een aparte soort in 2014. Hun populatie, geclassificeerd als ‘kwetsbaar’, wordt geschat op minder dan 10.000 volwassenen wereldwijd. Habitatverlies en achteruitgang als gevolg van de industriële ontwikkeling langs de Australische kust vormen een aanzienlijke bedreiging voor deze dieren.
Het begrijpen van ongewoon gedrag zoals deze sponsvertoning biedt waardevolle inzichten in de sociale dynamiek, communicatiemethoden en ecologische druk waarmee deze fascinerende wezens worden geconfronteerd. Het onderstreept het belang van voortgezet onderzoek en inspanningen voor natuurbehoud om hun afnemende aantal te beschermen.
