Zarodniki mchu przetrwają długoterminową ekspozycję na przestrzeń kosmiczną: implikacje dla astrobiologii

0
11

Zarodniki mchów wykazały niezwykłą zdolność przetrwania i kiełkowania po prawie roku wystawienia na trudne warunki panujące w przestrzeni kosmicznej. Niedawny eksperyment przeprowadzony przez naukowców z Uniwersytetu Hokkaido w Japonii polegał na pobraniu 20 000 zarodników Physcomitrium patens poza Międzynarodową Stację Kosmiczną na 283 dni, a następnie zwróceniu ich na Ziemię w celu przetestowania kiełkowania. Wyniki były zdumiewające: ponad 80% odsłoniętych zarodników pozostało żywych i pomyślnie wykiełkowało, obalając wcześniejsze poglądy na temat ograniczeń trwałości życia.

Eksperyment i kluczowe wnioski

Badanie to stanowi pierwszy przypadek przetestowania gatunku mchu w rzeczywistych warunkach kosmicznych, w przeciwieństwie do poprzednich symulacji. Grupy kontrolne zarodników przechowywanych na Ziemi wykazały skuteczność kiełkowania na poziomie 97%, a inna grupa chroniona przed promieniowaniem ultrafioletowym również wykazała porównywalny sukces. Jednak to zarodniki wystawione na pełen zakres zagrożeń kosmicznych – próżnię, ekstremalne temperatury, mikrograwitację i intensywne promieniowanie – naprawdę zaskoczyły naukowców.

Jest to ważne, ponieważ mchy są już znane ze swojej zdolności do rozwoju w ekstremalnych środowiskach lądowych, w tym na pustyniach, polach wulkanicznych i Antarktydzie. Wydaje się, że ta zdolność adaptacji rozciąga się na przestrzeń. Zespół szacuje, że zarodniki mogą przetrwać w przestrzeni kosmicznej nawet przez 15 lat.

Kontrowersje – dlaczego zrównoważony rozwój ma znaczenie

Przetrwanie zarodników przypisuje się ich wielowarstwowym ścianom, które służą jako „bierna obrona” przed stresorami związanymi z przestrzenią kosmiczną. Cecha ta prawdopodobnie wyewoluowała, aby pomóc mchom kolonizować surowe siedliska na Ziemi, kiedy życie po raz pierwszy przeniosło się z oceanów na ląd. Nie chodzi tylko o mchy; podkreśla to, że życie raz ustanowione może być zaskakująco odporne.

Eksperyment nie dowodzi istnienia życia pozaziemskiego, ale wzmacnia tezę, że elementy składowe życia mogą być powszechniejsze i trwalsze, niż wcześniej sądzono. Fakt, że organizmy ziemskie są w stanie wytrzymać warunki podobne do tych panujących w kosmosie, sugeruje, że Wszechświat może nadawać się do zamieszkania bardziej niż nam się wydaje.

Przyszłe badania i pytania otwarte

Chociaż to badanie potwierdza żywotność zarodników, następnym krokiem jest sprawdzenie, czy zarodniki te mogą kiełkować i rozmnażać się w przestrzeni. Jeśli zostanie to potwierdzone, otworzy to nowe możliwości zrozumienia, w jaki sposób życie może rozprzestrzeniać się na odległości międzygwiezdne.

Badania te pokazują, że nawet proste formy życia mogą przetrwać w ekstremalnych warunkach, co ma daleko idące implikacje dla astrobiologii i poszukiwań życia poza Ziemią. Zdolność zarodników do wytrzymywania takich warunków podkreśla potencjał istnienia życia w nieoczekiwanych miejscach i jego trwałość w czasie.